آموزش برنامه نویسی

برای اجرای تفکر محاسباتی در مدارس آموزش برنامه نویسی نشان می دهد. نمونه ای از کشورهای اروپایی ثروتمند انگلستان است که آموزش تفکر محاسباتی را از سال 2013 در مدارس اجرا می کند.

همچنین تشخیص داده شده است که در سال‌های آینده تعداد زیادی مشاغل خودکار وجود خواهند داشت، مشاغلی مانند صندوق‌دار سوپرمارکت، عابر بانک، راننده کامیون و اتوبوس، متصدی انبار و حسابدار و همه مشاغلی که کارهای تکراری انجام می‌دهند. و فعالیت هایی را تشکیل می دهند که می توانند توسط یک الگوریتم انجام شوند. این امر به ناچار منجر به از دست دادن مشاغل گسترده بین 3 تا 4 میلیون نفر در مورد شیلی در 10 تا 20 سال آینده خواهد شد و در کشورهای توسعه یافته که اگرچه تأثیر آن کمتر خواهد بود، باعث بی ثباتی اجتماعی و اقتصادی بیشتر نیز خواهد شد.

دستورالعمل پیشنهادی به کشورهایی آموزش برنامه نویسی که هنوز روند اجرای آموزش تفکر محاسباتی در مدارس را آغاز نکرده اند باید به شرح زیر باشد:- موضوع را در بحث عمومی قرار دهید.- دولت ها برای تشخیص وضعیت باید از متخصصان فناوری و آموزش حمایت کنند.- اجرای اصلاحات آموزشی که شامل آموزش برنامه نویسی کامپیوتر در آموزش اجباری باشد.

- دانشگاه های تربیت معلم برنامه های درسی خود را به روز کنند تا آموزش زبان های برنامه نویسی مانند اسکرچ، آلیس و پایتون را در خود جای دهند تا بتوانند چالش های جدید را با موفقیت اجرا کنند.

- آن صنعت با سرمایه گذاری در توسعه نرم افزار و رباتیک آموزشی به بخشی از فرآیند آموزشی تبدیل می شود تا روند آموزش را به شیوه ای شتابان پیش ببرد.

در نهایت، در مبحث زبان، اسکرچ را باید یاد گرفت تا انیمیشن هایی از داستان هایی که باید بخوانند تولید کند تا موضوع سرگرم کننده و پاسخگو به دغدغه های کودکان باشد. در آموزش برنامه نویسی علوم طبیعی، برخی از جنبه های نانوتکنولوژی، عناصر آن و اینکه چقدر چیزهای بی نهایت کوچک بخشی از دنیای طبیعی ما هستند باید نشان داده شود.

 در تاریخ، سطوح مختلف باید همه قاره‌ها را در خود جای دهند و تاریخچه آنها را می‌توان با برنامه‌های Scratch یا Alice، ساخت اپلیکیشن‌هایی مانند Age of Empires بازسازی کرد. در هنر، طرح ها را باید با اپلیکیشن خلق کرد، نه با نقاشی کار کرد که علاوه بر نامرتب بودن، خلاقیت را محدود می کند و از تمرکز اصلی یعنی آموزش فناوری دور می شود. رباتیک آموزشی و گیمیفیکیشن باید شاخه های اصلی باشند که در ایرانیان سایبر آموزش متخصصان آینده همکاری می کنند.

 یکی از رایج ترین سوالاتی که از معلمان و والدین می پرسم این است: از چه زبان برنامه نویسی برای آموزش کدنویسی به بچه ها استفاده کنیم؟ آیا مهم است که همیشه با آموزش برنامه نویسی زبان های مبتنی بر بلوک مانند Scratch شروع کنید؟ از چه سنی باید به زبان های متنی روی بیاورند؟ و چگونه بین پایتون، جاوا یا جاوا اسکریپت یکی را انتخاب کنم؟

با تدریس کدنویسی به مدت تقریباً 10 سال به صدها دانش‌آموز، اغلب در کنفرانس‌ها یا کارگاه‌های آموزشی برای معلمان تازه وارد در علوم رایانه شرکت می‌کنم. بسیاری از معلمان برای اولین بار در تلاشند تا یک برنامه CS در مدارس خود بسازند، و قابل درک است که چرا آنها نگران این هستند که کدام زبان برنامه نویسی را انتخاب کنند. معلمان علاوه بر تلاش برای کشف اینکه چه چیزی برای دانش‌آموزانشان بهترین است، باید تعادلی بین آنچه که به راحتی تدریس می‌کنند و آنچه مدیران، والدین و دانش‌آموزان احساس می‌کنند باید یاد بگیرند، ایجاد کنند.بنابراین، آیا یک زبان برنامه نویسی "درست" برای شروع وجود دارد؟زبان کدنویسی مهم نیست. مفاهیم برنامه نویسی هستند!

همانطور که می توانید حدس بزنید، پاسخ این است: نه! آنچه مهم است زبان نیست، بلکه نحوه آموزش حل مشکل با کد به دانش آموزان است. درک نحوه ایجاد یک الگوریتم (دستورالعمل های گام به گام) برای مقابله با یک تکلیف، و یافتن بهترین راه برای نوشتن آن در کد، احتمالا سخت ترین قسمت است.

یادگیری تعداد نسبتاً کمی از کلمات کلیدی و نحو ساده یک زبان برنامه نویسی خاص آسان است - بسیار ساده تر از یادگیری یک زبان واقعی و گفتاری انسانی! در مقابل، برای برنامه‌نویسی مستقل، باید مفاهیم اساسی در برنامه‌نویسی - متغیرها، لیست‌ها، شرطی‌ها، حلقه‌ها و توابع، را درک کرد و سپس دانست که چه زمانی، کجا و چگونه از آنها برای تبدیل الگوریتم خود به کد استفاده کنید.

وقتی دانش آموزی این مفاهیم را درک کند و مدتی برنامه نویسی با موفقیت در یک زبان برنامه نویسی کند، کدنویسی به زبان دیگر چندان دشوار نیست. تغییر زبان بلافاصله آسان نیست، اما می توان آن را انجام داد.با این حال، آیا آن زبان اول نحوه تفکر و کدنویسی شما را در